Zondag vond in biljartcentrum Den Hoek de derby plaats tussen ”Pressplate-MachielsenFA” en “De Distel” uit Roosendaal. Bovendien stond er veel op het spel omdat beide teams verwikkeld zijn in een strijd voor plaatsing voor de “Play-Offs”.
Het verschil bedroeg vóór aanvang slechts 2 matchpunten in het voordeel van de gasten en zou de Zundertse formatie bij winst naar de 3e plaats kunnen terugkeren. Spanning dus vooraf en dat zou zo blijven tot aan de allerlaatste carambole.
Raymon Groot moest het spits afbijten tegen Henk Habraken, een routinier pur sang.
De jongeling begon hoopvol aan de partij, met 6 van acquit. Tot aan de 22e beurt wist hij tegen Habraken een ruime voorsprong te nemen, 30-15, maar nadien was het Habraken die onder stoom kwam en de achterstand terug bracht tot 5 caramboles. Raymon herpakte zich naar het einde toe en triomfeerde met 45-40 in 47 beurten. Op de andere tafel kreeg Barry van Beers van doen met John Tijssens. Je weet maar nooit wat Tijssens in petto heeft. Barry nam vanaf acquit het initiatief in de partij hetgeen na 16 brt. leidde tot een voorsprong van 22-13.
Na de thee ging Tijssens uit een ander vaatje tappen en kwam, middels series van 3-8 en 5, aan de leiding met 31-37. Barry had het beste in zich tot het laatste deel bewaard, hij verraste zijn tegenstander met een puntgave serie van 9 en maakte even later met 3 caramboles een einde aan de partij, die hij met 45-41 ging winnen. Hilariteit in het Zundertse kamp dat met een 4-0 voorsprong de tweede helft zou beginnen.
De partij tussen Peter Ceulemans en Gerwin Valentijn begon niet echt spectaculair. Na 20 beurten toonde het scorebord 19-21. Direct daarna zorgde Valentijn voor “de vlam in de pan”.
Met achtereenvolgend 7-6-2-3 nam hij een voorschot op de overwinning en liet Peter na 24 beurten met 26-39 achter zich. Dat was er voor Peter te veel aan moest dan ook met 37-50 in 32 beurten Valentijn laten voorgaan. Op de tafel der kopmannen kon Roland Forthomme tegen Jef Philipoom nog gaan zorgen voor teamwinst, daar een remise al voldoende zou zijn.
Het zou een partij worden van veel spanning, emotie en hoogstaand spel. Middels een serie van 12 had Philipoom halverwege een nipte voorsprong 25-27. In de pauze had Roland zich waarschijnlijk nog eens vermand voor de tweede helft, want met 5-1-1-10 hervatte hij de partij hetgeen hem op een 44-30 voorsprong bracht. Even later leek, 47-39, alles in orde te komen maar Philipoom wilde maar niet buigen en zou op karakter met 6 en 4 caramboles de partij in zijn voordeel gaan beslissen, 48-50 in 29 beurten. Daarmee zorgde hij voor een niet meer verwachte puntendeling, 4-4. Een domper uiteraard Bij de Zundertse aanhang. Vooruit kijkend, “nieuwe ronde, nieuwe kansen”.
